336 aanvraag voor erkenning / – / bid for approval

Bethlehem 9 oktober 2011
Beste mensen, Vrede en alle Goeds.
Ik wil beginnen met een klein verhaal. Het gaat om wat er om de aanvraag voor erkenning van de staat Palestina door de VN nog meer gebeurd is.
Bethlehem October 9, 2011
Dear friends, Peace and all Good.
I want to start with a little story. It’s about what happened more with the bid for approval of the State of Palestine by the UN.  

Ik ken een jongeman van 16, Mohammed, die door Palestijnse soldaten voor 6 dagen in veiligheid gebracht is uit vrees, dat hij anders door Israëlische troepen opgepakt zou worden. Zijn vader was 17 jaar geleden door het Israëlische leger gedood. zijn broer dreigde in het verleden al door het Israëlische leger gedood te worden. Zijn moeder speelt kennelijk een belangrijke rol binnen de Palestijnse samenleving. Dit zijn vermoedelijk achtergronden voor het optreden van het Palestijnse leger. Een broer van ‘mijn’ knul Yihya was betrapt op het werken in een nederzetting zonder vergunning en zit nu voor drie maanden in een Israëlische gevangenis, de standaard strafmaat voor zo’n ‘misdrijf’ bij de eerste keer. De volgende keer is het drie jaar. Ik heb weer een aantal bezoeken afgelegd. Leuk vond ik het bezoek aan de moeder en de twee kinderen van Jack. Met de twee had ik een goed gesprek, wat mij deugd deed en hen ook. Jack bezocht ik apart, want hij was toen niet thuis Ik speelde met hem een kaartspel, die hij meestal wint, maar dit keer niet. Verder heb ik een paar probleempjes met jongeren opgelost, wat vruchtbaar was. Verheugend was het nieuws, dat mijn musicus John afgelopen zondag voor de tweede keer vader is geworden en opnieuw een zoon gekregen. Afgelopen week stond in het teken van enkele religieuze vieringen. Maandag herdachten wij het sterven van Franciscus. Hij stierf in 1226 op 3 oktober na zonsondergang, wat betekende dat zijn feest op 4 oktober gevierd wordt, ook wel bekend als werelddierendag. Woensdagmiddag moesten we de derde broeder in een maand tijd uitgeleide doen. Hij was zondag gestorven, maar vanwege het Franciscusfeest en de opening van het academisch jaar was woensdagmiddag de uitvaart in plaats van maandag. Donderdagmorgen was het professiefeest van twee broeders: Sergio uit Italië en Sergey uit Rusland. De liturgie was er ook naar. Er was naast Italiaans en Latijn ook Hebreeuws, Arabisch, Engels en Russisch. De plek voor de plechtigheid was bijzonder: de Heilige Grafkerk, waar Jesus verrezen is. Vanwege de zogeheten status quo of wel de afspraken tussen de verschillende kerken over het gebruik van onder meer de Heilige Grafkerk, de Katholieke en Orthodoxe Kerken, was de viering ’s morgens om kwart over zes. Om er bijtijds aanwezig te zijn, vertrokken we om kwart over vijf uit Bethlehem. Na afloop was er een ontbijt. De electronische media biedt voordelen. Ik had via Skype telefonisch contact met een Duitse journalist en vervolgens contact voor hem gelegd met Daud Nasser, een Palestijn, die een stuk grond heeft temidden van nederzettingen en buitenposten ten zuiden van Bethlehem en zich tot nu toe juridisch heeft kunnen handhaven. De Duitse journalist wil graag een reportage over zijn situatie maken, maar Daud is op dit moment in Oostenrijk en als het goed gaat, hebben zij gisteravond met elkaar contact gehad. Ik vind zoiets wel leuk om te doen: mensen met elkaar verbinden. Ik kreeg een verzoek om op een school met leerlingen in het Engels te praten, zodat zij ervaring opdoen om Engels te praten. Ik ben er huiverig voor, wat versterkt werd door mijn vriend Anton Sleiby. Hij vertelde van ervaringen op de Terra Santa school met soortgelijke projecten, die echter mislukten. Ik wil wel een andere suggestie aan de hand doen. Ik heb namelijk een heel stel popsongs in het Engels van internet opgehaald met de teksten erbij. Dat is materiaal, waar iets mee gedaan kan worden. Vrijdag zag ik onverwachts drie jongelui in onze kerk, van wie een ik al een tijdje miste. Hij bleek met zijn vader voor een zakenreis in China geweest te zijn voor de inkoop van kleren. Ik bezocht het Arab Educational Institute, waar ik 10 jaar geleden als burgerwaarnemer kwam werken. De economische crisis eist ook hier zijn tol: inkrimpen van activiteiten bij gebrek aan geld. De uitkomst van de Nobelprijs voor de Vrede heeft mij verheugd. Het laat zien hoe taai werken voor een vreedzamere wereld uiteindelijk beloond wordt. Iets anders, maar de moeite van het vermelden waard is, was het bericht op teletekst van afgelopen donderdag. Wereldwijd zijn er in 2010 468000 moorden gepleegd. In het bericht werd melding gemaakt, dat in landen met grote inkomensverschillen 4x zoveel moorden worden gepleegd als in landen, waar het verschil tussen arm en rijk kleiner is. Je zou dit kunnen vergelijken met spanningsmasten. Staat er een paar volt op zo’n mast, dan is dat niet dodelijk. Naarmate de spanning groter is neemt de kans op een dodelijk contact toe. Van de familie Oweineh is er een zoon voor enige tijd in Nairobi geweest. Ik had met hem er een gesprek over. Hij was geschrokken van wat hij tegenkwam in met name de slums: geen water, gen licht, geen riolering. Gezinnen wonen in een éénkamer onderkomen van golfplaten. De mensen dachten dat hij als blanke rijk was en dat hij loog, toen hij vertelde niet rijk te zijn. Dit geeft aan, hoe mensen tegen NGO’s ofwel Niet-Gouvermentele Organisaties aankijken. Zoals deze mensen zich presenteren, is dat zij allemaal rijk zijn met dikke auto, fraaie huizen en prachtige kantoren. Aan het eind van het jaar zijn daar weer verkiezingen. Vier jaar geleden leidden de verkiezingen tot veel geweld met meer dan duizend doden. In februari is er een bijeenkomst over Gerechtigheid, Vrede en Eerbied voor de Schepping voor de verantwoordelijke broeders in Afrika. Ik neem er ook aan deel, als het tenminste allemaal doorgaat. Een opmerkelijk bericht is de vrijlating van een Cubaanse spion in Florida. Hij bleek met vier anderen geïnfiltreerd te hebben in Cubaanse kringen die tegen het huidige bewind zijn. De VS zou voor de eigen veiligheid niet anders gehandeld hebben. Ik voeg er twee aanhangsels toe: een over het sociaal verzet in de VS en een over de verwijdering van het tentenkamp in Tel Aviv. Groeten uit Bethlehem, Louis

I know a young man of 16, Muhammad, who taken in custody by Palestinian soldiers for six days for his safety based on fear that he would be arrested by Israeli troops. His father was slain by the Israeli army 17 years ago. His brother had been threatened in the past to be slain by the Israeli army. His mother apparently plays an important role in Palestinian society. These are presumably backgrounds for the actions of the Palestinian army. A brother of ‘my’ guy Yihya was caught working in a settlement without a permit and is now three months in an Israeli prison, the standard penalty for such a “crime” for the first time. The next time it will be three years. I made some visits. I liked the visit to the mother and two children of Jack. With the two I had a good conversation, which made me happy and them too. Jack, I visited separately him, for he was not at home. I played with him a card game, which he usually wins, but not this time. I also have dissolved a couple of little problems with young men, which was fruitful. Gratifying was the news that my musician John became father for a second time and got another son. Last week was marked by several religious celebrations. Monday we commemorated the death of Francis. He died in 1226 on the third of October after sunset, which meant that his feast is celebrated on October 4, also known as world animal day. Wednesday afternoon we had the third funeral of a friar in one month time. He died last Sunday, but because of the feast of Saint Francis and the opening of the academic year was the funeral Wednesday afternoon instead on Monday. Thursday was the feast of the solemn profession of two friars: Sergio from Italy and Sergey from Russia. The liturgy was also looking according their background. The liturgy was beside Italian and Latin also in Hebrew, Arabic, English and Russian. The place for the ceremony was special: the Holy Sepulcher, where Jesus is raised from the dead. Because of the so-called status quo or the agreement between the various churches, the Catholic and Orthodox Churches, about the use of the Holy Sepulcher, the celebration was in the morning at a quarter past six. To be present in time, we left Bethlehem at quarter past five. Afterwards there was a breakfast. The electronic media has its advantages. I had a Skype call with a German journalist and then I made for him contact with Daud Nasser, a Palestinian, who has a piece of land surrounded by settlements and outposts south of Bethlehem and has so far been able to maintain it legally. The German journalist wants a story about his situation, but Daud is currently in Austria and if things go well, they have been in contact with each other last night. I find something nice to do: connect people. I got a request to talk with students on a school in English, so they get experience to speak English. I am reluctant, moreover by my friend Anton Sleiby. He told of experiences on the Terra Santa School with similar projects, but failed. I want to give a different suggestion for changes. Because I have a bunch of pop songs in English from the Internet with the texts collected there. With this material something can be done. Friday I saw suddenly three young men in our church, one of whom I missed for a while. He appeared with his father on a business trip in China for the purchase of clothes. I visited the Arab Educational Institute, where 10 years ago I started to work as a civilian observer. The economic crisis is taking its toll here: contraction of activity in the absence of money. The outcome of the Nobel Peace Prize has me excited. It shows how tough work for a peaceful world will be rewarded. Something else, but worth it worth mentioning, was the message on Ceefax last Thursday. Worldwide there are 468000 killings in the world. The message was reported that in countries with high income inequality 4x as many murders are committed than in countries where the gap between rich and poor is smaller. You could compare this with tension pylons. Is there a few volts to a mast, it is not deadly. As the tension is greater, the risk of a fatal contact is also bigger. A son of the Oweineh family has been in Nairobi for some time. I had a conversation with him. He was shocked by what he found particularly in the slums: no water, light gene, no sewage. Families live in one room shelter made of corrugated iron. The white people are thought to be rich and when he told he wasn’t, people said he is a liar. This shows how people from NGOs, or Non Governmental Organizations look. As these people present themselves is that they are all rich with big cars, beautiful houses and beautiful offices. At the end of the year there are again elections in Kenya. Four years ago the elections led to a lot of violence with more than a thousand deaths. In February, there will be a meeting on Justice, Peace and Integrity of Creation for the responsible friars in Africa. I will also participate, if everything goes well. A remarkable message was the release of a Cuban spy in Florida. He appeared to have infiltrated with four others in Cuban circles which are opposed to the present regime. The U.S. would not have otherwise acted for its safety. I add two attachments: one about the social resistance in the USA and one about the removal of the tent camp in Tel Aviv. Greetings from Bethlehem, Louis
 

© 2011 Louis Bohte

Jesus is occcupying Wallstreet

Tentcamp Tel Aviv removed

Over louisbohte
Ik ben een minderbroeder in de voettappen van Franciscus van Assisi en woon in Bethlehem naast de Geboortekerk. Ik ben verantwoordelijk voor Vrede, Gerechtigheid en Eerbied voor de Schepping voor de Minderbroeders in het Heilige Land. Ik ben manager van de Hiphopper Hajj MC. Ik ondersteun jonge Palestijnen met hun studie naar vermogen.

Reacties zijn gesloten.